многу (прил.) - чест (прид.)

Синтагмата балкански лавиринт беше многу честа во неговите записи, како и подоцна балканското проклетство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нормално, никој не се јави; тој го зеде листот, го искина на милијарда ситни парчиња, пепел го стори, и јас знаев, по тој гест, кој кај власта е многу чест, дека работите не се чисти.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Референците низ целиот роман Мажјачиште кои се чини дека ги најавуваат различните аспекти од Дишановото последно дело од големи размери, Étant donnés: 1. La Chute dќeau 2. Le Gaz d'éclairage (Дадени: 1. Водопадот 2. Осветлувачкиот гас, 1946-66), се буквални и многу чести.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)