многу (прил.) - нога (имн.)

Не знаеш на каде ќе ќинисаат и каде ќе пристигнат тие негови шашардисани зборови, објаснував, а притоа ни самиот веројатно не ќе сум знаел каде бев и каде ќе отскитав, ако не ме прекинеше прилично збеснетиот Даскалов: - Од каде сега тие муабети?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
— Да не те боли многу ногата?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дека ми се причинувало оти сите негови зборови се со по многу нозе.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)