мило (прил.) - дете (имн.)

„Ете, пак Гоце е жив! Тој живее во секое училиште, во секоја ливада, нива, куќа, село, град, фабрика...“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Отвори ги, ти мое мило дете, твоите читанки и книги!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Мило дете очи трие, дојде време да се спие - добра ноќ! Кротко јагне цица, душка, пред спиење мајка гушка- добра ноќ!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)