Момата мило го погледна, се стрчна и просто, срдечно му ја подаде стомната.
               
             
           
            
            
              „Бојана и прстенот“
               од Иван Точко 
              (1959)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Момата толку мило го гледаше и го топлеше со својот поглед како да му сочувствуваше и му ја зблажуваше нестивнатата мака од незбиднатиот копнеж.
               
             
           
            
            
              „Бојана и прстенот“
               од Иван Точко 
              (1959)