доста (прил.) - убав (прид.)

Неговата сопруга, сѐ уште млада жена и дури и доста убава, прво му ја подавала раката за бакнеж, а потем, откако ќе ја преобрнел на другата страна, таа му ја бакнувала неговата рака.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Доцна попладнето, кога скоро се стемни, откако јадеше, Рада ѝ подари доста убав мантил, со кремова боја.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа пријателка не беше ни малку поубава и не помлада од неговата жена; но ги има на светот ваквите енигми и не е наша работа да судиме за нив.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)