далеку (прил.) - сум (гл.)

- Чорбаџи-Дико ми требаше, од далеку сум и имам една мака, - молежливо рече Бошко.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тогаш бев Марија, сега сум Еврејка и умирам зад боцкави жици во некој логор. далеку сум и не го слушам коњаникот во нашиот часовник, не ги сонувам невидените орхидеи, нечуените прици на твојата Африка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Далеку сум јас од своите таму преку морињата, незнаен и туѓ за сите вас, па и за тебе.“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)