далеку (прил.) - е (гл.)

Пусто, сѐ нема и пари, а и далеку е...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Далеку е, мајко, знаеме. Но знаеме, а и ти знаеш - децата ни гладуваат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Лесново... Тоа село е на крај свет. И малку потаму. Предалеку и за штрковите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Далеку е тоа, Петре, му одговорил Иван, мене тешко ми паѓа со мислата таму да отидам, а не по патишта да одам, по небеса да летам ...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Пече, жече, очи премрежува. Денот се здолжил... Далеку е до зајдисонцето.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Грешиш. Далеку е таа димензија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ами враќањето? Далеку е. Се гледа блиску, ама не е така.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)