Како што гледате, времево сѐ повеќе заладува. Горе е паднат и снег.
               
             
           
            
            
              „Дружината Братско стебло“
               од Јован  Стрезовски 
              (1967)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Не блескав нож ја воздигна неа на небесата –  туку јас, самиот, пресоздавајќи се во Бог,  зашто праобликот е мое исходиште  па – вината да ја искачам горе е  само моја.
               
             
           
            
            
              „Ненасловена“
               од Анте Поповски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ако нема што да се работи освен тоа што погоре е наведено, тогаш да се мијат, да се бањаат во трапот, да се чистат. Сѐ да се прави и да биде колективно.
               
             
           
            
            
              „Големата удолница“
               од Петре Наковски 
              (2014)