восхитено (прил.) - го (зам.)

- Алал ти вера! Досетлив си, нема збор! - восхитено го пофали Планински и му ја стегна раката да му честита.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Татко восхитено го слушаше Камилски, којшто не само што совршено владееше со материјата туку не ги изоставуваше и личните акценти, најверојатно понесен од будењето на шпанската меморија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)