вознемирен (прил.) - го (зам.)

Само, сакам доказ пред да појдеме. – Кога? – вознемирено го праша Парацелус. – Веднаш – одговори ученикот со остра решителност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Ништо, ништо, - рече Србин и со поглед го смири Шишмана кој веднаш вознемирено го погледна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тоа ти го барам, а потем, ќе ти го дадам целиот свој живот. – Многу си лековерен – му рече учителот. – Не ми е потребна лековерноста; ја барам вербата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)