ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ги дочека да го испијат кафето, ги собра филџаните и излезе, а Даме му нареди на Ѓорѓија да постави еден од десетарите на вратата и никого да не пушта во одајата без негово одобрение.

— Пушки носат, и виду под тоа сакмите, та друго не знам — одговараше дедот Волче и веќе влегоа во одградениот негов двор.

Облечени, обуени, со пушките в раце и сакмите на рамена, изнаседнаа по долгите клупи во Коштревата одаја сите два триесет војводи и раководители, а стрина Цвета Колевица веќе влезе со кафето.

Та ние, како тој што рекол, ќе толчиме глава за пари, — одговори Јован, а Катето веќе влезе со дизгот во двете раце на кој беа кладени два шарени филџани и две чаши со бистра лута комињарка. Не е шега.

Мрамор 2

И без да сакаш ти веќе влезе во едно грдо време во кое, загледан во оние исконски карпи на твојот роден крај, ти осознаваш дека и не е многу тешко да се стане камен; бигор и мрамор, дури.

Се обиде да се поткрене од постелата но - се откажа. This is where all the stars bow down Еве, со истата душа со кој а цел живот копнеам по Тебе и со истите очи кои го паметат најскриеното во твојот поглед јас чекам и ќе чекам зашто веќе влегов во безизлез во кој треба само да се чека.

И тамам јас да влезам во таа просторија кога гледам дека тие веќе влегле, зеле што зеле и сега божем потплашени од мене бегаат, се кикотат затоа што ме оставаат со чувството ниту дека знам дали нешто зеле ниту пак што зеле а по сѐ судејќи дрпнале нешто.

Она што таа не можеше да го претчувствува, тоа се пајаците, се најдовме три или четири пати и тие не касаа, беа неподвижни во бунарот, исчекувајќи, сè до денот кога дознав, како сето време да не знаев, но во вторник - да се стигне до кафулето, да се замислува дека Мари-Клод веќе е таму или пак да се види како влегува со својот еластичен чекор, да се види нејзината црномуреста фигура која, и не знаејќи, невино, веќе влегла во борба со пајаците одново разбудени, во борба со пречекорувањето на играта која единствено таа и успеа да ја сочува едноставно со тоа што ја испружи својата топла рака, едноставно со тој прамен што шеташе по нејзиното чело.

Ах, проклет Наќо... - се возбуди и калуѓерот и почнаа обајцата да трчаат кон Наќо кој веќе влезе во просторијата која имаше излез и кон другиот двор накај шталите, но вратата беше заклучена.

Зимата 2008 година веќе влезе во ритам со болеста, живееше како да ја немаш, ама не беше така.

СПИРО: (Веќе влегол.) Па, што е малку црна и за тоа црно под ноктите. ТОМЧЕ: И ти ли тоа!

СПИРО: (Веќе влегол.) Ама не можеш да му фатиш кое време е, ич, без саат, и толку! Саат па саат!

КЕВА: Проклета, како благословена! Еве што ни направи тој саат.

СПИРО: Е, чорбаџи Томче, подека, не е право: не можеш на коњот, туку удри на самарот...

Пред да ми сврти грб видов дека на работ на едната усна е размачкана со чоколадо.

- Не се налутив, - се обидов да се оправдам, ама Мони веќе влезе во станот и ја остави вратата подотворена зад себе, веројатно за да влезам.

Со широко насмевнато лице се вртеше де наваму, де натаму и се обидуваше нешто да рече.

Ташко не ни одговараше, затоа што сите прашуваа одеднаш.

Во таа прекрасна врева не забележавме дека одморот завршил и дека веќе влегла наставничката по македонски јазик.

Следејќи ја љубопитноста на Цветана Горски, Татко рече: - Тешко ќе се искорени сталинизмот - откако веќе влезе во луѓето, пределите, во Езерото, во реката.