Неговата заборавеност се должеше на желбата  да има повеќе војници,  оние мали оловни војници  кои, иако неподвижни и неми,  секогаш и секаде  ги победуваа битките и војните мрачни,  иако невини и безначајни за времето,  проколнати од недолжноста,  малите оловни војници беспоштедно го сакаа  својот генерал,  мојот неповторлив другар.
               
             
           
            
            
              „Записки“
               од Милчо Мисоски 
              (2013)