Крчмарот тромаво и безволно го послужи, ги зеде парите и пак седна на своето место.
               
             
           
            
            
              „Кловнови и луѓе“
               од Славко Јаневски 
              (1956)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Го следеше Сириецот низ целото Царство, сиот во напнат скок, а сега, кога го достигна во живеалиштето на шумските џуџиња, мирно, безволно го прифаќа изрезбарениот камен.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)