Одиш по планините, самјачки
   се задлабочуваш во далечините
   веќе со години не-тука, не-ти
   клекнуваш пред јагодите, шумските боски
   розовата страна на смртта
   со човечки мирис да ги обросиш
   пред да се вовреш меѓу сушните лисја
   пред да ги помамиш влекачите, шарките, поскоците
   и да ја доживееш, глеј, одненадеж
   уметноста на пелцувањето.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)