турски (прид.) - име (имн.)

Дамна заспаната госпоѓа Камилска не можеше дури во сон да претпоставува дека нејзиниот маж претура по старите садови, по нивните турски имиња.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
146. Турското име на Стара Планина, по кое се именува и Полуостровот, Мисирков го предава во множинската форма, како што е впрочем и во рускиот и во некои други јазици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
И, најпосле, кој беше коњот, кого Тахир бег навистина убаво го гледаше но на кого му кладе турско име, Мурад?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Камилски конечно сакаше да го заокружи конечниот список на зборовите за коишто беше задолжен пред утрешната средба со Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше дамна мината полноќ, Камилски продолжи да го дополнува куќниот инвентар со турските имиња на другите куќни садови, со сѐ уште незавршена употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)