Ако пресметката на веројатноста ја гледаме како универзална основа    на нашиот свет, тогаш доаѓаме до следниот теориски парадокс: ако прифаќаме дека    светот станува сѐ поверојатен, и ако нашето сознание го следи тој процес, тогаш    вистината е од онаа страна на хоризонтот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 26-28“
              
              (1996)