Внатре таквиот систем, којшто секако е     систем на институционална контрола, сепак се одвива комуникација, и уште повеќе, таа     може и да функционира во нејзините рамки, а да не ја загуби својата препознатливост и     традиционалната „бунтовност“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Исто така, таа е парадоксална со оглед на медиската изложеност на глобалната поп-     култура која, иако воспоставена поради својата „употребна вредност“ или, повеќе,     „прометна вредност“, сепак функционира како дисплаѕ-роба со која сме маѓепсани и кога     која било можност за поседување ни е вон дофат.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Меѓутоа, ако се погледне низ перспективата на една теориска ориентација која се           труди да ја надмине хиерархијата на вкусот и приматот на „естетскиот поглед“, испаѓа           дека дури и таквата продукција има значење, бидејќи ни зборува многу нешта за социо-           економската состојба како и за колективното несвесно, коишто, инаку, тешко продираат           во кодираниот и кодификуван јазик на „високата Уметност“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)