творечки (прид.) - индивидуа (имн.)

Тоа во основа е една темна материја, честички на оние душевни сензации што се простираат и движат во огромниот простор помеѓу тагата и очајот; тоа се честички што се јавуваат во улога на невидливи оски околу кои времето на творечката индивидуа ја прави својата голема револуција, постојано кружејќи од детството до денес и од денес до детството.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ијан Кертис не е единствен пример во светот населен од творечки индивидуи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)