Во споредба со студените реконструкции на Феликс Гмелин, бруталниот чин           на Бренер изгледа како регресија кон веќе застарено поглавје од историјата на уметноста,           а невкусната одбрана на Полити ми изгледа малку повеќе отколку празните соништа на           старецот за повторно добиениот радикализам.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)