стаклен (прид.) - кафез (имн.)

Ова дело, напротив, дава привид на „блаженост“ со асоци­јациите на популарната христијанска иконографија и симболика.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во една инсталација во стаклен кафез има инсекти коишто неуморно го повторуваат истиот, кус животен процес, од излегувањето од ларва до моментот кога стануваат спржени на електричниот инсектицид.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Otto Hahn: „Некои луѓе сметаат дека авторизирајќи ја репродукцијата на вашите редимејди, го негирате својот херојски став со презир кон трговијата, став кој го држевте четриесет години; со други зборови го уништивте митот. Марсел Дишан: Ах, се жалат, квичат! Мораат да кажат: „Тоа е страшно, подлост, срам.“ Ќе им одговара да ме затворат во категорија, во формулар. Но тоа не е мојот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како што невестата која, разголена но не и силувана, виси во својот стаклен кафез, додека ергенот под него ја дроби својата чоколада, Дишан е изолиран и сам со својата голема уметност која ја сметаше за не-уметност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Стаклениот „ак­ва­риум“ во којшто овцата се наоѓа е можност за тотална презентација ко­ја­што токму ја користат современите уметници истражувајќи ја популарната иконографија (од Jeff Koons до Gavin Turk).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)