И морето  и бродот стокмен од нејзините ноќни шепотења  и сребрените скали на вечноста по кои слегува до нас  О Таа мртва, Таа заскитана вон дните  Таа жуборлива во нас и студена во каменот  овде е нејзината земја и мермерот во кој молчи.
               
             
           
            
            
              „Посегање по чудесното“
               од Србо Ивановски 
              (2008)