сончев (прид.) - лач (имн.)

Ефес беше во пламен: - и небото гореше над детето свет - Малку пред тоа: Сонот се досети: да не се урне, туку да се извиши, над нишките сончева лач и таму од нив да плете венец за неродениот Крал!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Таа ги мести очилата и право гледа во раззеленетата трева под багремите, над која се просипа златото на сончевите лачи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Од нив светка, се прелива, дури и црната прав што постојано врне од белата грива на возовите...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Та сите други ќе бидат мали за него... а тој повисок од сончевиот врв, голтајќи сончева лач... ќе досегне подем!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)