Синтагмата                                                      acutezza recondita (скриена остроумност)                                                      се претвора во волшебна формула на                                                      тогашниот маниризам, обележувајќи ги                                                      и дворските "манири" и занаетчиството и                                                      модата.                                                       (...) Треба, значи, да се прикаже одреден                                                      тип на човек и да се анализираат                                                      разнородните       "културни    документи",         наоѓајќи сличности и со сегашноста.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 22“
              
              (1995)