Поминале години многу,  и јас сум со иње в коса,  но сите вас сѐ така свежо  во срцето свое ве носам.
               
             
           
            
            
              „Добри мои, добар ден“
               од Глигор Поповски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  А Локвата денес со бранови крилни,  што стопани свои ве најпосле виде,  та не може никој да ве скорне, силни,  за вашата смелост скап спомен ќе биде!
               
             
           
            
            
              „Локвата и Вињари“
               од Лазар Поп Трајков 
              (1903)