Една сегашност: распаднати птици и кунатки, и увереноста дека може да исцеди низ своите прсти безбојност и портокаволост зашто и самиот стануваше смрзнатост пред смрзнатото прашање:  „Каков Нојов ковчег спомнавте, пријателе?“  „Обичен“, откорна од своето грло. „Ремек дело на една малолетна архитектура.“
               
             
           
            
            
              „Месечар“
               од Славко Јаневски 
              (1959)