разлеан (прид.) - уста (имн.)

Носот нејзин, имаше една благо свиена форма, но при врвот малку доиспрчен, многу симпатична привлечност имаше во тоа, гледајќи и го малото носе, мислиш дека е убавица, а пак веднаш под него се беше разлеана устата, во широка насмевка, толку блага, мислиш те полни со верба.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)