потсмешлив (прид.) - око (имн.)

Поразот е тука, а ти ми бегаш волшебнику; и знаеш, врагу, сега: без срам ќе сторам сѐ , без трошка почит сѐ за твоите потсмешливи очи.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Неговите потсмешливи очи копаа по лицето на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во водлестите агли на неговите, инаку секогаш малку собрани и потсмешливи очи, се собираше благост.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)