Се е онака како што мора да се случи, и моето учество е сосем предвидливо: останувам на масата, ја пишувам приказната за љубовта, а минувам таму, герилец намален до големината на вистинска порцеланска фигурка, разлеан низ десетина призматични огледала.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)