Освен тоа, тој самиот честопати говореше и пишуваше, колку им должи                      на Мазачо, Учело, Мантења, Андреа дел Кастањо, Пјеро дела Франческо                      (“Јас бев сосем вљубен и пленет од периодот Кватроченто”), пренесувајќи                      го тоа и во своето сликарство, така што на едното од неговите познати                      платна можеме да го видиме како води пријателски разговор со Пјеро дела                      Франческа...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)