Под нивно влијание во дискусиите и советувањата се оцртала една линија, едно сваќање, што ја отфрлувало идејата за „класично“ прогласување на востанието, а како најефикасен начин на дејствување се предлагала тактиката на перманентни напади и терор против турските административни власти и установи.
               
             
           
            
            
              „Солунските атентати 1903“
               од Крсте Битоски 
              (2003)