остар (прид.) - клин (имн.)

Вџашено стоеја со виснати раменици и издолжени раце, несигурни, неми, со по еден остар клин во секој зглоб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сивите образи му ги покриваше ретка, неизбричена брада, догото лице потсетуваше на круша - горе широко, долу тесно, со остар клин на констенливата брада.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)