Не е слепо црево зафрлено на приграничната периферија, туку широко отворена порта и осветлен канал низ кој дење и ноќе се претура синџир од камиони, автобуси, патнички коли, отворена артерија која води кон светот.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)