осамен (прид.) - ноќ (имн.)

Денот умира зад планината, се пали свеќа во осамена ноќ и од тишината барам утеха.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Господе те молам дај ми сила да ја издржам и оваа осамена ноќ.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ноќта ме труе со зло, сами сме јас и осаменоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
...раката подигната во мигот да го заштити лицето од ненадејниот блесок и додека сечивото на светлината се забива во неа низ сенката низ слабоста на погледот препознавам како утрото истечува од случајно превртената шоља за чај лизгајќи се по жолтеникавата мирисна патека долж која треперат ларвите на прекршениот бескрај... ...тогаш низ напукнатите ѕидови на воздухот што раката ги распорува на повратокот кон долу твоите заробени очи на презреана девојка безгласни а сепак меланхоничниот звук на флејтата очите твои нејаки оази на осамените ноќи сред сјајниот цут на светлото потиснат шепот на бледите траги по врелите јужни патишта...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)