Самото тело, така, во допир со високите технологии има некаков статус на последна територија,           која е присутна како територија на дистанцата, територија на чистото овде и сега, коешто никогаш не ќе           можеме во целост да го опфатиме, туку секогаш само низ перспективата на неговата деконструкција.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)