На тој начин низ перципирањето на секојдневното и на поп-     културата се засилува севременското прашање за кодирање на сексуалноста.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Значи (за разлика од нивната уметност - овде сосема несвесно), Динос и Џејк Чепмен, со     карактеристичен недостиг на став (што е една од главните забелешки кон популарната     култура) упатуваат на вкоренетоста на насилството и смртта во јазичките структури.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Патиките     така обезбедуваат непосреден контекст за оние кукли врз кои се менува топографијата     и распоредот на половите органи, така што пенисите, налик на избликнати бубулици, се     појавуваат и врз лицата на адолесценти.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Оние надвор од Британија кои за Жилберт&Џорџ знаат од книгите, од                  сериозните есеи во каталозите и филозофските размислувања за нивното дело, можеби                  ќе бидат зачудени од бројот на интервјуа, профили и новинарски истражувања во врска                  со Жилберт&Џорџ објавени во Британските весници и популарни спиисанија, и ниту                  едно од нив ниту ја допира нивната уметност на начин кој би бил поинаков од еден                  дополнителен поглед врз бизарноста на нивните животи.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 10“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тие се и таблоидно ѓубре и академска статија, тие се непоправливи                  популисти, но како и секоја ѕвезда имаат потреба од забележително појавување и                  култивирана митологија.                  120                                                              Margina #10 [1995] | okno.mk  
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 10“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во една кариера обележана со периодично напуштање на успешните техники и     методи на работа, со постојани обиди успешно да се обедини формата со значајната     содржина и со една лична блескавост која што често се закануваше да го затемни     креативното достигнување, не е лесно да се лоцира адекватниот центар на енергија     од којшто целата извонредна креативност се ревитализира самата себеси.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Воопшто     не се сомневам дека третманот на Риверсовите дела од страна на критиката е под     силно влијание на реакциите на критичарите на неговата личност, и дека неговиот     намерен публицитет и спремност јавно да ги признае мотивите и целите што     другите уметници исто така ги имаат но ги чуваат во својата приватност, го обои     вреднувањето на неговата уметност...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Сепак е     јасно дека Риверс поседува креативно јадро, и дека неговите неуспеси најчесто се     резултат на первертирањето на неговата моќ и неспособноста константно да остане     во контакт со своето влијание. желбата за признание и награда без сомнение е     пречка во развојот на Риверс а неговиот нагон да живее и работи со полна брзина,     понекогаш го попречува а понекогаш го свртува неговиот пат од талентиран но     дезориентиран почетник, кон значаен оригинален мајстор на модерната уметност.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Во овој     век интерпретативните текстови за уметниците и нивната уметност достигнаа     беспримерен степен на влијание, делумно поради својот обем и разновидност;     а јавното мислење честопати е моделирано барем исто толку од објавените     критики колку и од директното восприемање и доживување на делата.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)