нејзин (прид.) - час (имн.)

На нејзиниот час, повторувавме во себе, несвесно, развлечено и ритмички: „Наталија, Италија - чизма ... Наталија, Италија - чизма ...“
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Реков: понекогаш ваквите часови траат цели години.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се обидов со нејзиниот час и да се пошегувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, да продолжам: Моите во Кан отидоа едно рано мајско утро, оставајќи го зад себе станот, како што рече Нерка, „како атомска бобма врз него да паднала“ (веројатно под влијание на вчерашниот нејзин час по историја, во вечерното училиште, кога го обработувале материјалот за Хирошима).
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)