ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Поради тоа веќе не навалуваше на нејзините гради, бирајќи помирни места, околу бутините или слабините.

Вистина, првата ноќ, кога веќе се беше вратил во гробот, му се слоши.

Нејзините гради нежно се прививаат крај него. Устата ѝ е слатка.

Плачам и јас стискајќи се во нејзините гради.

Стиснат така одзади, како токмак во обрачи, Грдан зјапаше во прозорецот што гледаше во кубето небо од осветлениот град и се обидуваше да си ги замисли низ ношницата нејзините гради, нејзините бутови и нејзините колена.

Бојан го долепи увото на левата страна од нејзините гради.

Ископана од оревот, од срцевината, нежната Елена; натежнал гроздот сместен во долината помеѓу двата бели брега на нејзините гради.

И јас почнав да измислувам: дека Луција дошла на мој повик; дека јас сум знаел дека ѝ е забрането да се гледа со мене, но сепак сум ја повикал; дека таа не се противела, дека со мене пиела вино и пушела цигари; дека самата ја соблекла кошулата, дека на месечината блеснале нејзините гради, како кај кучка (токму така реков, за да го излудам Фисот, кој, очигледно добро ги познаваше нејзините гради), дека јас сум ја одбил, а дека таа ми се заканувала дека ќе ме убијат од Партијата, затоа што ја одбивам; дека потем таа го слекла здолништето (ќелата на Фисот црвенееше сѐ повеќе и повеќе; жилата на вратот му се наду и мислев дека ќе пукне, дека кап срчева ќе го удри), дека потем јас сум ѝ ги слекол гаќичките, дека сум ѝ ги раширил нозете, дека таа ме молела да влезам во неа, и дека конечно, сум ја завршил работата, само заради сочувување на здравиот народен дух, и дека сум ја исчукал машки, по што таа долго ме бакнувала и ме галела на кејот.

Останав со Луција; таа ме бакнуваше страсно во устата, како да сакаше нешто да ми надомести; мене ми се гадеше и ми се блуеше; ми зборуваше дека тоа со народниот дух е сериозно, и дека сум требал да признам, но не сѐ и не одеднаш; дека сум требал да признам нежно, а не со гордост; не ја слушав, оти свеста ми беше на работ; ја прашав дали забележува дека боите воопшто не се обоени, и дека мирисите воопшто не се миризливи; попусто се обидував да го насетам мирисот на цимет во нејзината коса, оти веќе го немаше; бев сосема прилепен до нејзините гради, и ги чувствував на моите, но тие беа како брадавици на некаква мермерна Венера; всушност, чувствував дека светот е страшно изморен, и дека сите тие бои, мириси и допири се веќе стари, дека им треба обнова.

Понекогаш, под подлабоките слоеви на Анината коса, пробиваше и до нејзините гради.

Секогаш кога потоа ќе се сетев на неа, помислував на она глуварче и на нејзините раце кои го поземаа свежото цвеќенце во паркот, кога низ решетките на оградата ѝ го подаде едно дете; на нејзините раце кои го кренаа пресуваното глуварче од градите кога тоа падна од меѓу песните на една книга. …

Глуварчето падна на нејзините гради. Повеќе не се видовме со Сара.

Среде темнината и студот на ноќта во која тој сѐ уште чекореше, оти сега и топлата селска куќа беше исто толку далечна колку и сеќавањето, тие нејзини гради светнаа за миг, побели и помеки од снегот под неговите нозе.

Барабанот во нејзините гради биеше во ритмот на нејзините мисли.

Болниот грч при породувањето. „Лотосот“ на нејзините гради.

Чувствувајќи го мирисот на исконот, оној ист мирис на малото човече на своите гради, ја почувствува истата онаа топлина кога "лотосот" лакомо ја голташе течноста на животот од нејзините гради.

И се оттргна длабока воздишка, како некој да тргна камен од нејзините гради. - Колку е суров животот.

Гледал во страшно наголемените очи, се гледал себеси во црнките на девојката.

Од нејзините гради се кренало збивтаво липање, но чудно и неконтролирано. Таа не можела да се чуе.

Жедна поради самотијата и лагите, од воздухот кој во собите на замокот е посув од пламен, го бараше исчезнатиот сок на нејзините гради.

Имаше и денови кога ветерот ѝ го поткреваше фустанот откривајќи ѝ ги белините на ципите, или кога при разминување на тесното скеле ќе им се поджулнеа телата или кога ќе му подаваше цигли под него, а тој слободно ѝ ѕиркаше во нејзините гради низ широкиот отвор на фустанот.

Малото дете врескаше од страв и ја криеше главата во нејзините гради како да се обидуваше да се закопа во неа, а жената ги ставила своите раце околу него и го смируваше иако и самата беше модра од страв, за сето време покривајќи го колку што е можно повеќе како да мислеше дека нејзините раце можат да ги одбијат куршумите од него.

Можеше да ги почувствува нејзините гради, зрели но цврсти, под униформата.

- Нејзините гради и детулето вредат исто колку и оние на вашата хероина.

Детето уште гледа, но набргу ќе стане она што таа и сака да тоа биде: слепец.

Истоштена од семејните грижи, кревка, без некогашната енергија кога ги раѓаше другите деца и долго време ги доеше, некои и по една година, нејзините гради останаа речиси пресушени за последната рожба.

Го милуваше со палец белегот под нејзините гради и молчеше.

Тешка воздишка се откинува од нејзините гради, сака да отвори очи и си мисли дека некој камен ставил врз нив.

Длабока воздишка се откинува од нејзините гради - воздишка на немоќ.

Му завидував на висулчето од жад што се клатеше меѓу нејзините гради и тоа ѝ го реков.

Можеше да се закикоти, или да воздивне или да ги наведне очите, но ништо од тоа.

Бавно ми упати еден долг поглед, како да решава нешто, а потоа си дозволи себеси да поцрвени, вратот ѝ се облеа со лилјакови печати.