Ту ни се чинеше дека сме на пат точно да го определиме, ту го губевме сфаќајќи                                                                Margina #26-28 [1995] | okno.mk                                                                                            145                      дека сме тргнале во погрешна насока: ја губевме ориентацијата,                      застанувавме, се враќавме, а звукот притоа стануваше сѐ послаб,                      поодалечен, поизмамувачки, за да се загуби конечно како нејасен шум                      во маглата.                                                         ***                         Се обидувавме многупати потоа, мојата роднина Емилија и јас, да ја                      најдеме необичната куќа која, чувствувавме имаше некаква таинствена                      врска со звукот на бродот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 26-28“
              
              (1996)