Daniel Denett ги сфаќа животот и интелигенцијата           како развој на несвесни процеси на природна селекција - ‘продукции и проби’ - при коишто податоците           се складираат и пренесуваат по пат на гени и DNK. (Denett 1995) Според тоа сфаќање, човечката           интелигенција е аналогна на ‘испразнет’ компјутерски програм, при што компјутерот е малку послободно           програмиран на начин да може да учи од искуства употребувајќи ги грешките и случајните елементи           - слично како човечкиот мозок.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  По таа теорија, основниот           принцип на целокупниот живот, вклучувајќи го и нашиот, е механичка, пресметлива, алгоритамска низа.           (De Landa 1991) Ханс Моравец смета дека до 2030 г. луѓето ќе бидат потиснати од роботи, и дека нашата           свест ќе ја складираме во машини. (Moravec 1988)
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 37“
              
              (1997)