Исходот е забележителен: голем квалитет на извршување, вистинско           руско уметничко дело кое го поставува прашањето на некаков нов естетизам           наспроти изјавите на авангардистите од 70-тите и 80-тите.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Белјаев и Преображенски,           обраќајќи му се на споменикот што го претставува Бојс и во подеднакво неочекуван           контекст, симболично ги решаваат овие два аспекти на проблемот: тие уметнички           се колебаат помеѓу патетиката и детската итрина.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Затоа што на оваа генерација ѝ е потребно да воведе директни и спонтани           односи со врвот на пирамидата и затоа што треба да се создадат сила и барање на           позитивни идеали, кога иронијата повеќе не одговара.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)