Сепак, тој е антропоцентричен кога прифаќа дека човечките суштества треба да бидат конечно мерило за вистината           на уверувањето.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Но исто           така е значајно да се согледаат карактеристиките што Дерида ги споделува со           Западните предмодернистички и модернистички оставнини.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Останати аспекти на Деридината антропоцентрична тенденција           се неговиот интерес за епистемологијата попрво одошто за онтологијата, неговата           преокупација со јазикот и текстот (коишто се човечки артефакти), а не со нешто           што нив ги трансцендира, неговото отфрлање на секакви метанаративи, неговото           неодобрување на фиксните процедури, и неговата разиграност.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 11-12“
              
              (1995)