народен (прид.) - јазик (имн.)

Да се откаже човек од својот народен јазик значи да се откаже тој и од народниот дух.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Штом си има место националниот сепаратизам, тогаш тој треба да се пројави во милоста кон сѐ што е народно и на прво место во милоста кон народниот јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Опасноста што го загрозува нашиот народ и неговите интереси од страна на пропагандите, коишто ги употребуваат сите и дозволени и недозволени средства за да го исчистат од Македонија нашиот јазик и со него нашите духовни интереси и да ги насадат на нивно место нивните јазици со нивните духовни интереси не само што нѐ задолжува нас, но и ни дава полно право да ги употребиме сите и дозволени и недозволени средства за да го зачуваме нашиот народен јазик и со него нашите народни интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Првите гласови што ги имаме чуено се гласовите на нашите татковци и мајки, гласовите и зборовите на нивниот народен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Секој народен јазик си има своја историја и свои современи варијации или дијалекти, поддијалекти итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Таква мислост кон нашиот народен јазик треба да имаме и ние, ако сакаме да му останеме верни на духот на нашите предедовци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со народниот јазик ние ја освојуваме психологијата на нашите татковци и предедовци и стануваме нивни духовни наследници, како што сме со снагата нивни телесни продолжувачи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Да си го зачува некој својот народен јазик и да го брани како светиња, значи да му остане тој верен на духот на своите предедовци и да почитува сѐ што имаат тие направено за своето потомство.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Милоста кон народниот јазик е наш долг и наше право.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Значи, нашата Европа започнува со раѓањето на вулгарните, односно народните јазици?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тука беа и заемките во врска со сентименталниот живот, особено со потекло од народниот јазик како: севда (љубов, копнеж, занес), карасевда, мерак, кахарлија, ашик, дилбер, јаран.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во истиот период можеше да се забележи засилена употреба на турцизмите во основа од оправданиот и благороден стремеж да се истакнуваат елементите од народниот јазик, особено во стилската интензификација во некои книжевни дела.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски посебно внимание им обрна на заемките од религиозната сфера, на зборовите со апстрактна содржина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тогај, беше 1858, се зазедов да се изгради нова црква, да се исправи камбанарија со камбана и што е најважно, во црквата се отвори и училиште и подоцна јас го донесов нашиов учител Димитрија да ги учи децата на народен јазик.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Според разговорите што ги водев подоцна со старите жители на селото, во Маказар немало семејство Боте, та заклучив, што набрзо од хартиите и ми се потврди, дека учителот веројатно бил од друго место, донесен можеби специјално од Никола Поцо за да држи училиште на народен јазик и, во тој случај, можеби и живеел во еден дел од куќата на трговецот, та тука останал и неговиот ракопис, спастрен подоцна од семејството Поцо во лимената кутија која, очигледно заборавена, стоела во дупката на ѕидот од потонот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кон половината на XIX век, Константин Држилович од с. Држилово - Воденско, во Солун отворил нова печатница, во која за разлика од претходните, се печателе книги на македонски народен јазик, но со грчки букви.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На тој начин, борејќи се за создавање на македонска самостојна црква и македонски училишта со народен јазик, македонскиот народ настојувал да ја зачува националната и културната самобитност.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Освен печатарството, македонската буржоазија го форсирала и градежништвото, сликарството и резбарството.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Нивните книги имале религиозен и поучен карактер, биле пишувани со кирилско писмо и на македонски народен јазик.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
ДРУГИ КОНФЕСИИ ВО МАКЕДОНИЈА
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Овие и другите книги се печателе во странство, бидејќи во Македонија немало печатница.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На нелегалниот состанок во Охрид (28 август 1936) македонските студенти ги формулирале основните цели на МАНАПО (Македонски народни покрет): будење на националната свест и афирмација на народниот јазик; борба за ликвидирање на кралската диктатура и борба против великосрпската хегемонија; демократизација на земјата и др.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
МАНАПО имал обележје на народен фронт и бил во непосредна врска со македонското комунистичко движење.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Не знаевме ништо за партиската идеологија, па сепак говорејќи со јазикот со кој говореа политичарите, учителите, спортистите, уметниците и оние кои го издигаа руинираното стопанство, бевме поддржувачи на правилното изразување во новиот народен јазик.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Македонскиот народен јазик, во наставата го употребува, во својата цел не согорува, за македонскиот културен развиток и македонската преспектива пред сите проговорува.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
На народен јазик македонска култура еве веќе шири, Прилеп, Битола, Тирана, Солун, Охрид.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)