Блескотната светлина им ги подзамижува очите, а чадот и силната  миризба на темјанот додека  палат свеќи за живите и за мртвите полека како да ткајат едно невидливо  платно околу нив што ги одделува од многулудната маса за да можат да бидат сосема сами кога ќе дојат да се поклонат и да ја целуваат мајката Богородица.
               
             
           
            
            
              „Црна билка“
               од Ташко Георгиевски 
              (2006)