мој (прид.) - брашно (имн.)

Пусти дечишча, поминвеешчем крај него фрљаа со камења и грутки земја, за да чукеет ореи и да уривеет чавчината.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Отворило му се коџамити садно на плешчите!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тога ќосето рекло: - Не, ние инако да сториме: да се надмамвиме и ако ме надмамиш, ќе ти даам од мое брашно и ќе ти даам и погача, а ако те надмамам - немат да ми сакаш брашното.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)