Миризбата која  се креваше од подрумите не беше од луѓето туку од мократа земја, од чадовите од ќумбенцата што ветрот ги туркаше назад и откако ги преполнуваа просторијките, јурнуваа по отворот на скалата нагоре.
               
             
           
            
            
              „Исчезнување“
               од Ташко Георгиевски 
              (1998)