Од таквиот светоглед, изградуван   врз алхемиските учења, но и на склоноста кон Пироновото учење   на грчките скептичари, како што тоа се обидуваат да го објаснат   многубројните студии за уметноста на Марсел Дишан (Marcel Duchamp, 1887-1968), настана еден уметнички опус, на чие што   објективизирање му претходеше едно творечко аура апрехенсио.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)