лош (прид.) - саат (имн.)

Многу биле лоши, разлавални; татко и мајка ич не ризале, многу ги огорчувале, и зер татко им бил многу лут, така и мајка им, та беа ги колнале многупати, ете зер ѓавол натемаго беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога ги колнала мајка им вака: „Синко Сиве и ти ќерко Чуле!
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Дури го учел Божин Силјана сина си, сѐ се пулел во гредите и во ѕидојте, чунки како крв му се глеаше татко му пред очите коа го учеше.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Прави што правиш, чести си го таткото и мајката да не добиеш некоја клетва во некој лош саат, за да тргаш мака".
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Многу биле лоши, разлаални; татко и мајка ич не ризале, многу 'и огорчуале и зер татко им бил многу лут, та беа колнале многу пати, ете зер ѓаол, натемаго, беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога 'и колнала мајка му вака: „Синко Сиве, и ти, ќерко Чуле!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Пилци да се сторите и од куќава наша да одлетате, да в поле да појдете по трњето да стојте и еден друзи да се барате, та да не можите никоаш да се најдите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Прај што прајш, чести си таткото и мајката да не добиеш некоја клетва во некој лош саат, да да тргаш мака.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)