Католичката црква во таа смисла е на раскрсница: или во своите манифестации,                 на пример, и пред литургискиот простор, ќе го преземе поедноставениот,                 масовно-психолошки там-там на тоталитарноста, под-класицистичкиот стил на                 мравки, или пак и во таа смисла ќе се идентификува со она неподобното, со она                 што предизвикува.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)