Бевме точни и меѓусебно си ги раскажавме    филмовите, работите, ги утврдивме делумните идеолошки разлики, таа и понатаму ме    прифаќаше како чудесно да ѝ е доволна таа сегашност без причини, без прашалници;    речиси не ни забележуваше дека секој будала би помислил за неа дека е лесна или    глупава, чудејќи се дури што не се обидувам на истата клупа во кафулето, што на    потегот од улицата Фроадво не ѝ ја префрлувам раката преку рамото во тоа прво    движење на интимност, што, иако знам дека е сама - помладата сестра најчесто не е    во станот на четвртиот кат - не барам да се качувам горе.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)