Тогаш, заплашеното човече што се стуткало во секој од нас почнува да претка, да вреска „тревога!“, да се резили, и избезумено убедува дека само тоа е кутрата жртва, а останатите се вампири на кои мора да им забие колец во срцето.
               
             
           
            
            
              „Слово за змијата“
               од Александар Прокопиев 
              (1992)